ประ -

ประ  ประ ๒ ปฺระ , ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า ประ ๓ ปฺระ ประ ๔ ปฺระ ประ- ๑ ปฺระ-  คำว่า ประ มีหลายความหมาย ความหมายหนึ่ง หมายถึง ปะทะ หรือ กระทบ เช่น เธอไว้ผมยาวประบ่า นักมวยประหมัดกัน หรือ นักพูดประคารมกันอย่างสนุกสนาน อีกความหมายหนึ่ง ประ หมายถึง ทำให้เป็นจุด ๆ

คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง

คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง